आसवांनो, माझिया डोळ्यांतुनी वाहू नका !
अंतरीच्या वेदना साऱ्या जगा दावू नका !
घाव हे माझे गुलाबी मोहराया लागले !
कोण मी आहे मला आतातरी सांगू नका !
हासते आयुष्य माझे पाहुनी माझी दशा ;
का तुम्हीही हसता ? हासू नका ! हासू नका !
स्वप्न माझे भंगले अन गीत माझे संपले ;
हाय, बाजारात माझा हुंदका अनु नका !
-सुरेश भट.
इतके दिवस माझ्या चित्रांवरून मग कविता सुचायच्या. .पण आज कवितेवरून चित्र तयार झाले. .
No comments:
Post a Comment