आयुष्य पुढे सरकत असताना बरेच नवनवीन शिकत गेलो. .धडपडत का होईना. .पुढेच जात गेलो. . या प्रवासात अनुभवलेल्या माझ्या छोटुश्या आभाळाचा हा त्याहून छोटुसा कवडसा. .
7 Mar 2014
4 Mar 2014
बोलके डोळे
आसवांनो, माझिया डोळ्यांतुनी वाहू नका !
अंतरीच्या वेदना साऱ्या जगा दावू नका !
घाव हे माझे गुलाबी मोहराया लागले !
कोण मी आहे मला आतातरी सांगू नका !
हासते आयुष्य माझे पाहुनी माझी दशा ;
का तुम्हीही हसता ? हासू नका ! हासू नका !
स्वप्न माझे भंगले अन गीत माझे संपले ;
हाय, बाजारात माझा हुंदका अनु नका !
-सुरेश भट.
इतके दिवस माझ्या चित्रांवरून मग कविता सुचायच्या. .पण आज कवितेवरून चित्र तयार झाले. .
Subscribe to:
Posts (Atom)